گفت : چهار شنبه سوری کجایی ؟

گفتم : یه جایی که نه ازدحام باشه ٬ نه هیزم و آتش 

         من هنوز دل شکسته ازدحام و هیزم و آتش مدینه ام . . .

مردها که گریه نمی کنند

مردها وقتی که بغض گلویشان را می فشارد 

در چاه فریاد می زنند : ف آ ط م ه . . .

در با مادر هم قافیه شد

کوچه با کوفه

و آه با چاه

اما علی قافیه را باخت بعد از فاطمه . . . 

مادر که برود نظم خانه بهم میریزد :

علی نجف ٬ حسن بقیع 

حسین کربلا ٬ زینب دمشق 

چه بهم ریخته . . . 

مادر قبر شما کجاست ؟ 

برخیز و باز مادری ات را شروع کن 

فضه حریف گریه ی طفلان نمی شود . . .

مادر دو بخش است :

‹‹ ما ›› و ‹‹ در ››

و قصه یتیمی ‹‹ ما ›› از  ‹‹ در ›› شروع شد . . .

من گناه میکنم و تو جورش را می کشی

سندش ؟

طولانی شدن غیبتت  . . .

چادرت را بتکان  قصد تیمم دارم

ای که روزی دو عالم همه از چادر توست

سکانس اول : علی برای ازدواج با زهرا سپرش را فروخت

سکانس آخر : زهرا خودش سپر شد برای دفاع از علی (ع)

کات : دیگر گلی شبیه تو پر پر نمیشود 

         دیگر دستی سپر به یاری حیدر نمی شود . . .