آب یک بار برای سید علی آقای قاضی به حرف آمده بود
گفته بود : به خدا قسم من به حسین (ع) تشنه تر بودم تا حسین (ع) به من
می شنوی ؟!
آب . . .
هیچ وقت حتی آرام آرام هم که هست ، صدایش قطع شدنی نیست
خوب که دل به دلش بدهی ؛
ناله ها می زند جانسوز ... روضه ها میخواند تن گداز
بی چاره حق دارد که این چنین زار بزند
خودت را جای آب بگذار
فکر کن حسرت لب های حسین علیه السلام بر دلت بماند ؛ آن هم تا قیامت !
